Başlangıcı milattan önceye dayanan Kung Fu önceleri sağlık egzersizleri olarak uygulanırdı. Bodidarma tarafından ortaya çıkartılan kung fu temel çalışmaları onun yardımcısı Lao Tsue tarafından geliştirilerek Çin’de yaygınlaştırılmıştır. Bilinen en eski kung fu çalışmaları Shaolin manastırlarında yaşayan rahipler tarafından uygulanmaktaydı. Chi Fung adı verilen nefes çalışmaları ile halen beraber uygulanmaktadır. Amacı ve içeriği nedeni ile bir nevi hareketli meditasyon olan bu çalışmalar daha sonra TAİ CHİ CHUAN olarak stillendirilmiştir. Yoğun nefes egzersizleri ve felsefi kalıpları olan bu hareketlere beş temel hayvan hareketinin eklenmesi ile daha güçlü bir yapı kazanmıştır.

Her an gelişme gösteren Kung Fu Mo Tay adı verilen silahları da içine alarak bir savaş sanatı haline gelmiştir. Uygulanmaya başladığı ilk günlerden bu yana savaş sanatı olarak bilinse de Kung Fu gerçek yapısını korumuştur.

Temeli ahlak ve kişilik eğitimi olan Kung Fu’nun en kısa tanımı İNSANIN İÇİNDE BULUNDUĞU KARANLIĞI AYDINLATMASIDIR. Kung fu çalışılan yer anlamına gelen Kwoon aydınlanma mekanı demektir. Kung Fu çalışan kişi yalnız bedensel becerilerini geliştirmez aynı zamanda iç benliği ile mücadele etmeyi öğrenir. Kung Fu insanı insandan; aydınlanmış insana getirir (Yenden Taya) Yen: insan , Ta: aydınlanmış insan. Aradaki yolculuğu yapan kişi öğrenci yani Toei Dai’dir. Si Fu’nun yardımı ile önüne geçen engelleri aşar ve Kung Fu’nun bir yaşam sanatı ve insanlık öğretisi olduğunu anlar. Öğrencinin ilk öğrenmesi gereken NOİ SİNG yani sabır ve sebattır. Kung Fu çalışmaları sırasında kişi öfkesine hırsına kinine ve kendisine hakim olmanın anlamına ulaşır.